کفش دست دوز که یکی از صنایع بسیار قدیمی ایرانیان بوده و در جوامع ایران باستان به تدریج در فرمها و اشکال گوناگون به وجود آمد و تکامل یافته است به طوریکه بسته به نوع اقلیم و شرایط فرهنگی هر منطقه و شرایط زمانی و مکانی در هر برهه از تاریخ ، اشکال مختلف کفش تحت عناوین چون چارق ، گیوه ، ساق بند ، گالش و . . . به وجود آمده و با توجه به هر منطقه جغرافیایی ، مدل و طرح های مختلفی به خود گرفت است.مادها نخستین قوم ایرانی بودند که از کفش پوشیدن آنها تصاویری در نقش برجسته‌های تخت جمشید به یادگار مانده است.
کفش دست دوز ایرانی جایگاهی ویژه در صنایع دستی ایران داشته و تا چند سال پیش یکی از تولیدات با کیفیت ایرانی بوده است ولی این روزها حال و روز خوبی نداشته و نفس های آخر خود را می کشد !
چرا با وجود اینکه ورود فن آوری و پیشرفت تکنولوژی در هر صنعت موجب پیشرفت و گسترش آن می شود ولی شروع تولید صنعتی کفش در ایران با از دست دادن جایگاه بین المللی و کاهش صادرات همراه بوده است.ورود فناوری بدون بومی سازی و مشخص نمودن خروجی آن مشکلی است آشکار و واضح که می تواند پایه های هر صنعت و تولیدی را به لرزه درآورد و به نوعی انتخاب اشتباه تیر خلاصی بر پیکر کهنه و خسته صنایع قدیمی خواهد بود.
برای زنده نگهداشتن این سنت و حفظ جایگاه آن و از سوی معرفی طرح ها و مدل های روزآمد و عامه پسند به بازارهای داخلی و بین المللی چه کرده ایم !!!
شبکه تعاملی کفش دست دوز ایرانی با رویکردی هوشمندانه و خلاق در پی بسترسازی مناسب جهت زنده نگه داشتن این صنعت دیرینه است و بنا دارد تا با
- پوشش تمامی طرح ها و مدل های قدیمی کفش دست دوز
- هم اندیشی و گردهمایی استادکاران و فعالان این حوزه
- استاندارد سازی و نکاهی جهانی به تولیدات صنایع دستی
- معرفی درخور و شایسته و همچنین کشف بازارهای مناسب
- و …
از این دست ساخته قدیمی که از نیاکان به یادگار مانده و می تواند به نقطه قوت بازار کفش مبدل گردد ، حمایت نماید.ارتباطی مستمر و پویا میان تولید کننده گان ، طراحان ، استادکاران ، فروشندگان و تمامی فعالان این حوزه از صنعت کشور.
