اشتغالزایی کودکان ، واژه ای ناهمگون ، نسنجیده و من درآوردی است که با واقعیت زندگی کودکان که همان تفریح ، تحصیل و لذت از زندگی است فرسنگ ها فاصله دارد.کار کردن کودک به هر شکل و عنوان ، عملی اشتباه و غیر قابل تصور است و فعالیت برای اشتغال کودکان به کار ، از ایده تا اجرا اشتباه است و خطا !!!.
در کشوری که آمار بیکاری در برخی از شهرهایش به بیش از شصت درصد می رسد و جوانان تحصیلگرده با مدارک دانشگاهی و آکادمیک با مهارت ها و سابقه کارهای گوناگون بیکار هستند ، صحبت درباره اشتغالزایی کودکان از دو جنبه خطاست.
جنبه اول ماهیت و تعریف کودک است که مشمول فضای کار نیست و جنبه دوم به ضرب المثل “تو اگه بیل‌زن بودی در خونه خودتو بیل می‌زدی” برمی‌گردد. اگر توانایی برای اشتغال کودکان وجود دارد چه بهتر که این انرژی و نبوغ را برای حل مشکل بیکاری جوانانی که در سن ازدواج هستند و به امنیت شغلی نیاز دارند صرف شود.
اخیراً شاهد طراحی و ایده پردازی برخی فعالان حوزه کسب و کارهای نوپا ( استارت آپ ) جهت ساماندهی و جمع آوری کودکان کار و ایجاد بستر برای اشتغال ایشان بوده ایم که متاسفانه مورد حمایت نیز قرار گرفته است.
لطفاً معجون خلاقیت و شوآف‌هایتان را جای دیگری خرج کنید!
استفاده ابزاری از شرایط موجود جامعه و استفاده ناصحیح و غیر معمول از کاستی ها و ناهنجاری های موجود در جامعه به صرف ایجاد یک کسب و کار تازه ، فرو رفتن در پوست گوسفند است ولی در هیبت گرگ.
سوء استفاده از شرایط اقتصادی موجود و بهره کشی و استثمار کودکان به هر شکل و عنوان و در لوای ” اشتغالزایی برای کودکان ” جز عمیق تر کردن زخم این قشر آسیب پذیر و وخیم کردن روزهای دوران نوجوانی و جوانی پیش رو کارکرد دیگری نخواهد داشت.اما حالا که بازار استارت آپ‌ها داغ است خوب است بدانیم که هر ایده و طرح یک استارتاپ نیست و به زور نمی‌شود ایده داشت و راهکارهای زیادی برای سنجش ایده‌ها وجود دارد ، بهتر است هرچیزی که به ذهنمان می‌رسد را به استارتاپ تبدیل نکنیم.
این جمله که ” کارآفرینی ، عاقبت بخیری است “ در خصوص اشتغال کودکان به کار مصداق نداشته و از جمله اعمالی است که نتایج آن سال ها و شاید در آن دنیا ، گریبان مسئولین و مسببانش را خواهد گرفت.
